سنبل الطیب

 

 

این گیاه بومی اروپا و آسیا است و جزئی از طبیعت شرق آمریکای شمالی نیز شده است. سنبل الطیب که به آن علف گربه هم گفته می شود، در مناطق مرطوب با آب و هوای معتدل و عمدتا در جنگل ها و حاشیه رودخانه ها وجود دارد.

 

گیاه سنبل الطیب

 

 اعضای جنس Valeriana، گیاهان علفی چند ساله ای هستند که به طور گسترده در نواحی معتدل آمریکای شمالی، اروپا و آسیا پراکنده شده اند. از حدود 200 گونه شناخته شده، اغلب سنبل الطیب اوراسیایی (Eurasian Vakeruaba officinalis) برای مصارف دارویی کشت می شود. محصول سنبل الطیب یک محصول طبیعی از ریشه و ریزوم این گیاه است.

 

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

 

جهت ارتباط با ما با شماره ی 09378922565 تماس بگیرید.

زیرفون

 

 

زیرفون گونه ای درختی با طول عمر بالا، ارتفاع زیاد، برگ‏ریز و بومی سراسر اروپا است. زیرفون بیشتر در جنگل های بالغ قدیمی یافت می شود. این گونه و به صورت خود رو یا زراعی تأمین، و به دلیل ویژگی های دارویی به طور گسترده استفاده می شود. اگرچه میزان پراکندگی آن در 2000 سال گذشته کاهش یافته است، اما همچنان در مناطق شهری و مسکونی به طور گسترده وجود دارد و بیشتر در نواحی کوهستانیِ اروپای مرکزی و شرقی دیده می شود. گل های خشک شده، برگ ها و چوب این درخت مصارف دارویی دارند. 

گل های زیرفون

 

گل های 5 گلبرگ، معطر و زرد متمایل به سفید آن، پس از شکوفه بهاری جمع آوری، خشک و در شرایط کم‏رطوبت نگهداری می شوند. گل ها با ارزش ترین اجزای دارویی درخت زیرفون هستند. برگ های درخت زیرفون شبیه به قلب با حاشیه‌ی دندانه دار هستند. امروزه این گیاه برای کاربردهای تجاری در فلوریدای آمریکا، مکزیک، ایتالیا و جزایر غربی کارائیب کشت می شود.

 

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

 

جهت ارتباط با ما به شماره 09372927472 در واتساپ پیام دهید.

چای سفید

 

 

چای سفید در زمان سلسله ی تانگ کشف شد. نخستین محصول چای سفید در زمان سلسله ی کوئینگ، از جوانه های جوان چای به دست آمد. در آن زمان، فقط اشراف از این چای استفاده می کردند. در اواخر دهه ی 1800، نوع «سوزن نقره ای» این چای به محبوبیت رسید و به جوامع غربی صادر شد. در سال 2000 تحقیقی درباره ی خواص مفید و محبوبیت چای سفید در دنیای غرب منتشر و سبب شد این نوشیدنی در بازار جهانی رونقی دوباره بگیرد.

 

 

شناسنامه چای سفید

 

 به این ترتیب چای سفید که در ابتدا، خارج از چین و مشرق زمین ناشناخته بود، با کشف خواص منحصر به فردش، در سرتاسر دنیا شناخته شد. این چای از برگ ها و جوانه های تازه و بسیار جوان گیاه چای تهیه می شود و از آنجایی که فقط یک بار در سال برداشت می شود، گران قیمت است. پس از چای سبز، کمترین میزان فرآوری روی این چای انجام می شود و همین امر سبب می شود بیشترین میزان کاتچین و در نتیجه خاصیت آنتی اکسیدانی را بین انواع چای داشته باشد.

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

بهارنارنج

 

 

بهارنارنج با نام علمی Citrus aurantium بومی آفریقای جنوبی و مناطق استوایی آسیا است. امروزه این درخت در سراسر منطقه ی مدیترانه و مناطقی از کشور امریکا رشد می کند. بهارنارنج را، نخستین بار اعراب در اوایل قرن نهم میلادی در منطقه ی مدیترانه شناساندند. گفته می شود در حدود قرن 17 میلادی ایتالیایی ها، اسپانیایی ها و فرانسوی ها این گیاه را، به گستردگی استفاده می کردند. کاربرد و مصرف این گیاه به دوران باستان بازمی گردد. یونانیان باستان بهارنارنج را برای ضدعفونی کردن در آروماتراپی(رایحه درمانی) و گیاه درمانی استفاده می کردند. این گیاه را سده ی یازدهم میلادی در سیسیل پرورش می دادند. در اواخر قرن دوازدهم به اسپانیا وارد شد و در دوره ی رنسانس مناطق خاصی برای رشد آن درست کردند.

 

خواص بهارنارنج(1)

 

ضد میکروب

براساس تحقیقات، اسانس شکوفه های بهارنارنج خاصیت ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی دارند. پژوهشی منتشر شده در مجله علوم زیستی پاکستان نشان می دهد که بهارنارنج در برابر شش نوع باکتری (به خصوص باکتری سودوموناس آئروژینوزا)، دو نوع مخمر و سه نوع قارچ، خاصیت ضد میکروبی دارد. فعالیت ضدقارچی قوی این گیاه با آنتی بیوتیک هایی مثل نیستاتین برابر است.

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

بادرنجبویه

 

 

بادَرَنجبویه یا بادَرَنگْبویه یا وارَنگ ‌بو گیاهی معطر و علفی از تیره ی نعنائیان است. بادرنجبویه بومی ناحیه ی مدیترانه و بیش از 2000 سال است که کشت می شود. این گیاه را زنبورداران معبد آرتمیس برای پرورش زنبور عسل کشت می کردند. از همین روی، نام آن از کلمه ی یونانی ملیسا به معنی زنبور عسل گرفته شده است. 

خواص بادرنجبویه(1)

افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی  

اثرات آنتی اکسیدانی بادرنجبویه به سبب وجود ترکیبات فنلی از جمله رزمارینیک اسید در آن است. اثر آنتی اکسیدانی این ترکیبات چند برابر بیشتر از ویتامین C است. ترکیباتی مثل لینولئیک اسید، کارنوسیک اسید، اوروسولیک اسید هم در عصاره ی این گیاه هستند که خاصیت آنتی اکسیدانی دارند.

 

تقویت حافظه

نتایج آزمایشی نشان داد که بادرنجبویه می تواند اختلالات یادگیری ناشی از سرب را بهبود بخشد. خاصیت آنتی اکسیدانی بادرنجبویه و تمایل ترکیبات آن برای باند شدن با رسپتورهای نیکوتینی، موسکارینی و به ویژه کولینرژیک و مهار آنزیم کولین استراز در بافت کورتکس مغز انسان می تواند بر عملکردهای شناختی تأثیر بگذارد و در درمان اختلالات حافظه و سایر بیماری های مرتبط با سیستم عصبی هم مؤثر واقع شود. در آزمایشی دیگر، محققان مشاهده کردند استفاده از بادرنجبویه باعث تقویت حافظه در افراد مبتلا به آلزایمر شد. این اثر بادرنجبویه می تواند به دلیل محتوای آنتی اکسیدان آن باشد.

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

 

به لیمو

 

خواص به لیمو

دمنوش به لیمو

به لیمو و لاغری

به لیمو برا ی

 

گیاه به لیمو با نام علمی Lippia citriodora از خانواده Verbenaceae ، گیاهی بومی شیلی، پرو و آرژانتین است. این گیاه به سبب خواص دارویی و عطر و طعم مطبوعش به ایران وارد و در مناطقی از کشور توسط شرکتهای تولید کننده ی گیاهان دارویی به‌صورت محدود کشت شد. این گیاه را نخستین بار دریاسالاری فرانسوی در حدود سال 1767 میلادی به اروپا وارد کرد و گیاه شناسی فرانسوی به نام فیلیبرت کامرسون این گیاه را Aloysia triphylla نامید. این گیاه به افتخار ماریا لویزا ترزا دپارما (1819-1751) همسر پادشاه کارلوس چهارم و ملکه ی اسپانیا نام گذاری شد. به همین دلیل این گیاه در اسپانیا به نام یربا لویزا و در پرتغال به نام لوسیا- لیما شناخته می شود. این اسامی نخستین بار در سال 1784 در جلد اول کتاب گیاه شناسی به زبان اسپانیایی چاپ شدند.

 

خواص به لیمو(1)

 بهبود عملکرد مفاصل و ماهیچه ها

 مجله یJournal of Alternative and Complementary Medicine در سال 2011 پژوهشی منتشر کرد که اثر به لیمو بر سلامت مفاصل را نشان می داد. در این مطالعه تأثیر مکمل های غذایی مثل به لیمو روی 45 فرد داوطلب به مدت 9 هفته بررسی شد. محققان دریافتند که پس از یک دوره ی سه تا چهار هفته ای، کاهش درد کلی در مفاصل و افزایش تحرک مفاصل دیده می شود. این یافته ها نشان می دهد، گیاه به لیمو خواص آنتی اکسیدانی قوی دارد که می توان آن را همچون دارویی مکمل استفاده کرد. پژوهشی دیگر در مجله ی فیزیولوژی کاربردی اروپا در سال 2011 منتشر شد. نتایج آن پژوهش نشان داد، مصرف عصاره ی به لیمو به مدت 21 روز در افرادی که هر روز حداقل به مدت 90 دقیقه کار می کنند، سبب کاهش آسیب های عضلانی می شود. مصرف این مکمل هیچ تأثیری بر توانایی و سرعت کاری آن ها نداشت.

 

جهت مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

 

گل محمدی

 

 

براساس مدارک موجود، گل محمدی گیاهی بسیار قدیمی است. فسیل های این گل، با قدمت 30 میلیون سال در آمریکا یافت شده است اما زادگاه و نخستین رویشگاه آن خاورمیانه و ایران است. در آغاز سده ی هفدهم میلادی، گل سرخِ ایران به هندوستان،‌ شمال آفریقا، ترکیه و سپس بلغارستان برده شد و کاشت آن گسترش یافت. ایران از قدیمی ترین تولیدکنندگان گل محمدی است. پیشینه ی تولید این گل در ایران، به بیش از 2500 سال پیش می‌رسد. گفته می شود تقطیر گل سرخ نخستین بار در ایران و اواخر قرن هفتم پس از میلاد مسیح انجام شد. روش تقطیرِ گل، بعدها در قرن چهاردهم میلادی، به امپراطوری عثمانی هم منتقل شد. ایران تا قرن شانزدهم میلادی، تولیدکنندۀ اصلی اسانس این گیاه بود و آن را به سراسر دنیا صادر می کرد. اعراب مسلمان در سده ی 10میلادی، هنر گلاب‌گیری را از ایران به اروپا بردند. نخستین کشور اروپایی که این هنر را به خدمت گرفت کشور اسپانیا بود.

خواص گل محمدی(1)

 

 تنظیم قند خون

در تحقیقی که روی موش های نرمال و دیابتی انجام شد، اثر عصاره ی گل محمدی با آکاربوز(داروی کاهنده ی قند خون که بازدارنده ی آلفا گلوکوزیداز است) مقایسه شد. نتایج نشان داد، عصاره ی این گیاه ضمن داشتن اثر بازدارندگی بر فعالیت آلفا گلوکوزیداز باعث کاهش قند خون شد. بازدارندگی از فعالیت آلفا گلوکوزیداز با جلوگیری از جذب کربوهیدرات از روده ی کوچک، باعث کاهش میزان گلوکز در خون می شود.

 

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

 

رزماری

 

 

رزماری یا اکلیل کوهی گیاهی چندساله و معطر است که برگ‌هایی سوزنی ‌شکل و همیشه ‌سبز دارد. گل‌های آن به رنگ سفید، صورتی، بنفش یا آبی هستند. قسمت مورد استفاده ی این گیاه برگ و سرشاخه های گل دار آن است. با اینکه رزماری بومی نواحی مدیترانه ای است، هم اکنون، در اکثر مناطق معتدل اروپا و آمریکا می روید. رزماری صدها سال است که به عنوان ادویه و دارو مصرف می شود. بخشی از محبوبیت این گیاه، که آن را «گیاه یادبود» هم می نامند، به دلیل این باور رایج است که رزماری حافظه را تحریک و تقویت می کند. در یونان قدیم، دانش آموزان هنگام درس خواندن، شاخه های کوچک رزماری را لابه لای موهایشان می گذاشتند. در انگلستان هم  توانایی رزماری برای تقویت حافظه، این گیاه را به نماد سلامتی تبدیل کرد. رزماری در قرن شانزدهم و هفدهم، برای کمک به هضم، بسیار استفاده می شد و روغن آن نخستین بار، در قرن چهاردهم استخراج شد. امروزه این گیاه در سراسر جهان مصارف خوراکی و دارویی فراوانی دارد. 

 

خواص رزماری(1)

تنظیم قند خون 

در آزمایشی، مصرف رزماری باعث کاهش میزان گلوکز خون در انسان شد. براساس نظر محققان، بازسازی سلول های بتا در پانکراس و افزایش ترشح انسولین از این سلول ها بر اثر مصرف رزماری می تواند سازوکار اثر این گیاه بر کاهش قند باشد. رزماری می تواند با جلوگیری از آنزیم آلفا آمیلاز روده ای یا آنزیم a-گلوکوزیداز هم، جذب گلوکز در روده را کاهش دهد.

 

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.
 

وانیل

 

 

گیاه وانیل بومی جنوب و مرکز قاره ی آمریکا و منطقه ی کارائیب است. نخستین بار وانیل توسط توتوناک‏‏‌های (گروهی از سرخپوستان کشور مکزیک) سواحل شرق مکزیک مورد استفاده قرار گرفت. آزتک‏‌ها (تمدنی سرخ پوستی در مکزیک)، پس از غلبه بر توتوناک‏‌ها در قرن 15 میلادی با گیاه وانیل آشنا شدند. آزتک‏‌ها ترکیب وانیل و شکلات را به صورت نوشیدنی مصرف می‏‌کردند. پس از شکست آزتک‏‌ها توسط اسپانیایی‏‌ها، وانیل و کاکائو توسط فردی به نام ارنان کورتز (Hernán Cortés) به غرب اروپا وارد شد. قبل از ورود کریستف کلمب به آمریکا بومیان آن منطقه از وانیل به عنوان دارو و عطر در درمان بیماری‏‌ها و در مراسم مذهبی استفاده می‏‌کردند. 

 

خواص وانیل(1)

ترمیم و جلوگیری از پیری پوست

مطالعات نشان می‏‌دهد که خواص ضد‏ باکتریایی وانیل، عفونت‏‌های پوست را از بین می‏‌برد. روند بهبود و درمان بیماری‌های پوستی را سرعت می‏‌بخشد و از آثار به جا مانده ی جوش، زخم و آکنه روی پوست می‏‌کاهد. تحقیقات دیگری نشان می‏‌دهد که آنتی اکسیدان های چای وانیل، آسیب های ناشی از رادیکال‏ های آزاد را کاسته و روند پیدایش علائم پیری در پوست را کند می‏‌کند. نیاسین، تیامین، ریبوفلاوین و پانتوتنیک‏اسیدِ وانیل، به حفظ سلامت پوست کمک می‏‌کنند. وانیلین یک پلی فنول با خواص آنتی اکسیدانی قوی است که از پوست در برابر رادیکال‌های آزاد و تنش‏‌های محیطی محافظت می‏‌کند. این ترکیب با تولید کلاژن جدید، پوست را ترمیم می‏‌کند و مانعِ بروز خطوط ریز و چین و چروک روی پوست می‏‌شود.

 

جهت مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.
 

بابونه

 

 

بابونه بومی مناطق جنوب و شرق اروپا است. این گیاه در مصر باستان دارویی برای درمان تب و لرز بود. به سبب مشابهت بوی بابونه با شکوفه های سیب، نام این گیاه از کلمه ی یونانی Chamomaela به معنی سیب، گرفته شده است.

 

 

خواص بابونه(1)

 

کاهش اضطراب و استرس

 فلاونوئیدهای بابونه از طریق تعدیل عمل انتقال عصبی دوپامین، سروتونین و گاما‌آمینو‌بوتیریک‌اسید(GABA)، سبب آرامش اعصاب و کاهش افسردگی می‏ شوند. نتایج تحقیقات نشان می دهد که ترکیبات آپی ژنین، لوتئولین و بیسابولولِ بابونه به گیرنده ی بنزودیازپین در مغز متصل می شوند و عروق خونی و عضلات ماهیچه های صاف را آرام می کنند. در مطالعه ی دیگری برای تعیین پتانسیل آرامش بخشی بابونه، عصاره ی این گیاه (کپسول های 220 میلی گرم به میزان حداکثر 5 کپسول در روز) به 61 بیمار مبتلا به اختلالات خفیف تا متوسط روانی به مدت 8 هفته داده شد. نتایج نشان داد که مصرف بابونه، به طور چشمگیری منجر به کاهش اضطراب و درمان این بیماران شد. 

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.