کاسنی

 

 

کاسنی یک گیاه چند ساله است که منشأ آن اروپا، هند و مصر است؛ به عنوان یک علف هرز در آب و هوای معتدل رشد می کند و در شمال اروپا به طور گسترده کشت می شود. 5000 سال پیش به عنوان یک گیاه دارویی توسط مصریان پرورش داده شدو در دهه 1700 میلادی از اروپا به آمریکای شمالی برده شد. 

 

واژه کاسنی (chicoree)، یک کلمه فرانسوی است که به انگلیسی (chicory) نوشته می شود. همچنین ممکن است از کلمه مصری (Ctchorium) نیز گرفته شده باشد. یونان و رومیان باستان از آن به عنوان سبزی و در انواع سالادها استفاده می کردند. در اوایل قرن 17 میلادی کشت کاسنی به عنوان خوراک حیوانات در شمال اروپا آغاز شد. 

 

خواص کاسنی

 

 

 

کاهش التهاب مفاصل

 

به طور سنتی  دمنوش کاسنی برای درمان آرتریت استفاده شده است و مطالعات نشان داده‌اند که این گیاه ویژگی‌های ضدالتهابی قابل توجهی دارد و به همین دلیل است که برای کاهش درد در شرایطی مانند استئوآرتریت کاربرد دارد. در مطالعه‌ای که در سال 2010 انجام شد، 70 درصد از افراد شرکت کننده در آزمایش که تحت درمان با کاسنی بودند، بهبود قابل‌توجهی را در میزان درد مرتبط با بیماری استئوآرتریت گزارش کردند. همچنین کاسنی می‌تواند به عنوان یک عامل ضدالتهاب کلی برای انواع درد، دردهای ماهیچه‌ای و دردهای مفصلی با منشأ التهاب استفاده شود
 

رفع یبوست

 

اینولین موجود در کاسنی نقش فیبر طبیعی را دارد. فیبر به حرکات روده ای کمک می کند ، حرکات دودی (پریستالتیسم) روده را بهبود و ترشح اسید معده را افزایش می‌دهد که باعث می شود عمل هضم به طور کلی بهبود یابد و یبوست به میزان زیادی کاهش یابد. 

 

 

انبه

 

 

 

 

نام این میوه را پرتغالی ها را روی آن گذاشته اند. آنها حدود 500 سال پیش وارد هندوستان شدند و پس از شناختن این میوه و تحقیقات بسیار روی واریته های گوناگون آن، به انواع امروزی رسیدند. در سال های اخیر، در بخشی از برنامه سازمان کشاورزی ایالات متحده آمریکا برای کاشت گیاهان، بسیاری از ارقام انبه در جنوب فلوریدا کشت شدند.

 در طول زمان، ارقام جدید ایجاد شدند و برخی از آنها به پرورش دهندگان در مناطق دیگر دنیا معرفی شدند. امروزه، بسیاری از ارقام محبوب انبه که در سراسر دنیا کشت می شوند، از این برنامه در فلوریدا حاصل شده اند.
  

خواص انبه(1)

ضد التهاب

 

بررسی خواص آنتی اکسیدانی چند گونه انبه در آزمایشی که نتایج آن در ژورنال Journal of Tropical Agriculture and Food Science منتشر شد، نشان داد که انبه سفید بیشترین خاصیت خاصیت آنتی اکسیدانی و بیشترین محتوای فلاونوئید را در بین شش گونه مورد بررسی داشت. 

همچنین مطالعات زیادی نشان داده اند که فیتوکمیکال های موجود در انبه، نقش ضدالتهابی مهمی در بسیاری از بیماری های مزمن ایفا می کنند. بیماری های التهابی روده مانند کولیت زخمی، گاهی نشانه خطر ابتلا به سرطان روده هستند. در موش های مبتلا به کولیت زخمی، مشخص شد که عصاره انبه خاصیت ضدالتهابی دارد و مصرف عصاره انبه سبب کاهش شدت علائم بیماری در این حیوانات شد.

 

 

هل

 

 

هل از خانواده ی زنجبیل و بومی جنوب هندوستان است. قدمت ادویه های هندی به آغاز تمدن بشری باز می گردد و در نوشته های کهن هندی به هل اشاره شده است. این ادویه، از زمان های قدیم مصارف تغذیه ای و دارویی داشته است و آشوریان و بابلیان هم با خواص آن آشنا بوده اند. هنوز هم این محصول یکی از با ارزش ترین ادویه های جهان است و در آسیای شرقی به طور گسترده کشت و استفاده می شود. مصرف کنندگان عمده ی هل در جهان، کشورهای خاورمیانه(در تهیه ی چای و قهوه) و کشورهای اسکاندیناوی(برای بهبود طعم محصولات پخته شده) هستند. 

 

 

خواص هل(1)

بهبود عملکرد معده

روغن تهیه شده از هل برای دستگاه گوارش خیلی مفید است؛ اثر ملیّن دارد و از تهوع و نفخ جلوگیری می کند. همچنین مانع از اسیدی شدن معده و سوزش سرِدل می شود. در پژوهشی که نتایج آن در Indian Journal of Traditional Knowledge منتشر شد، با القاء آسپرین و اتانول در موش های صحرایی زخم معده ایجاد شد و اسانس هل به طور چشمگیری از ایجاد آن جلوگیری کرد. محققان معتقدند دلیل این اثر می تواند کاهش حرکات معده ای بر اثر ترکیبات موجود در هل باشد، چرا که تغییر حرکات معده می تواند در تولید و جلوگیری از زخم معده نقش داشته باشد. همچنین نتیجه گیری شد عصاره ی هل مانع تولید بیش از حد برخی محصولات متابولیسمِ آراشیدونیک اسید(این گونه محصولات نقش کلیدی در ایجاد زخم معده دارند) می شود. 

 

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

بابونه

 

 

بابونه بومی مناطق جنوب و شرق اروپا است. این گیاه در مصر باستان دارویی برای درمان تب و لرز بود. به سبب مشابهت بوی بابونه با شکوفه های سیب، نام این گیاه از کلمه ی یونانی Chamomaela به معنی سیب، گرفته شده است.

 

 

خواص بابونه(1)

 

کاهش اضطراب و استرس

 فلاونوئیدهای بابونه از طریق تعدیل عمل انتقال عصبی دوپامین، سروتونین و گاما‌آمینو‌بوتیریک‌اسید(GABA)، سبب آرامش اعصاب و کاهش افسردگی می‏ شوند. نتایج تحقیقات نشان می دهد که ترکیبات آپی ژنین، لوتئولین و بیسابولولِ بابونه به گیرنده ی بنزودیازپین در مغز متصل می شوند و عروق خونی و عضلات ماهیچه های صاف را آرام می کنند. در مطالعه ی دیگری برای تعیین پتانسیل آرامش بخشی بابونه، عصاره ی این گیاه (کپسول های 220 میلی گرم به میزان حداکثر 5 کپسول در روز) به 61 بیمار مبتلا به اختلالات خفیف تا متوسط روانی به مدت 8 هفته داده شد. نتایج نشان داد که مصرف بابونه، به طور چشمگیری منجر به کاهش اضطراب و درمان این بیماران شد. 

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

 

 

 

پرسیاوشان

 

 

پرسیاوشان ساقه های بلند و باریک مو مانند و برگ های ظریف و پنجه ای شکل دارد. نام علمی این گیاه به معنی "موی ونوس" برگرفته از دو واژه ی لاتینبه capillus معنی مو و veneris منسوب به ونوس، ایزدبانوی رومی است. پرسیاوشان بومی شمال و جنوب آمریکا، اروپا، استرالیا، آسیا، آفریقا، چین و ژاپن است.

 

خواص پرسیاوشان(1)

 

بهبود عملکرد دستگاه گوارش

مطالعات نشان می دهد که فلاونوئیدهای پرسیاوشان با فعال کردن کانال های K+ و یا بلاک کردن مکانیزم Ca++ اثر ضد اسهال و ضدقولنج دارد و اثر آن در دوزهای آزمایشی 300 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم مشابه داروی لوپرامید است . باز شدن کانال پتاسیم و بسته شدن کانال کلسیم از دلایل تسکین ماهیچه های صاف روده هستند که این کار را با کاهش یون کلسیم آزاد درون سلولی انجام می دهند و بنابراین چنین ترکیباتی می توانند اثر درمانی بر اختلالات گوارشی داشته باشند. همچنین مصرف پرسیاوشان از طریق بازدارندگی از ترشح اسید معده، تنش اکسیداتیو و انتقال درون سلولی کلسیم، سبب کاهش رفلاکس معده می شود.

 

برای مشاهده ی پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

مرزنجوش

 

 

 

اعتقاد بر این است که مرزنجوش در اصل از منطقه ی مدیترانه و آسیای صغیر آمده است و زنان یونانی از این گیاه برای معطر کردن خانه های خود استفاده می کردند. کلمه ی Oregano از واژه ای  یونانی به معنی «لذت و شادی کوه ها» مشتق شده است. 

 

خواص مرزنجوش(1)

کاهش اضطراب و استرس

 

پژوهشی منتشر شده در نشریه ی انگلیسی تغذیه نشان می دهد که ترکیبات کارواکرول و تیموکینون مرزنجوش به بهبود خلق و خو کمک می کنند. در این پژوهش کپسول های حاوی عصاره ی مرزنجوش دو بار در روز  توسط 20 فرد سالم بین 18 تا 45 سال به مدت 5 روز مصرف شد. نتایج این بررسی نشان داد که مصرف عصاره ی مرزنجوش به طرز چشمگیری باعث افزایش امواج مغزی آلفا1 و بتا 1 می شود. امواج مغزی آلفا1 باعث القاء آرامش، بهبود تمرکز و کاهش اضطراب می شود. افزایش امواج مغزی بتا1 نیز باعث افزایش هوشیاری و بهبود شناخت می شود.  

 

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

زنیان

 

 

منشأ این گیاه به احتمال زیاد، مصر است و اکنون در سرتاسر خاورمیانه پرورش داده می شود. این گیاه بسیار قدیمی، همانند بسیاری از دیگر ادویه ها، مصرف دارویی داشته است.

 

 

خواص زنیان(1)

بهبود عملکرد دستگاه گوارش

 

زنیان حاوی مقادیر زیادی تیمول است که با سرعت بخشیدن به عمل هضم، به بهبود سوء هاضمه و نفخ کمک می کند و از حالت تهوع می کاهد. براساس مقاله ی منتشر شده در Journal of Natural Remedies ، ثابت شده است که زنیان باعث تحریک ترشح اسیدهای معده و کمک به هضم می شود و می تواند زمان انتقال غذا در دستگاه گوارش را کاهش دهد. همچنین باعث افزایش تأثیر آنزیم های لیپاز و آمیلاز لوزالمعده می شود.

 

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

 

آویشن

 

 

 

آویشن در زمان های قدیم مصرف غذایی و دارویی داشته است. مردم یونان قدیم باور داشتند آویشن منبع قدرت و جرأت است. کلمه ی thumus در زبان یونانی به معنی جرأت است. گفته می شود آویشن گسترش خود در اروپا را مدیون رومی ها است که از آن برای تمیز کردن اتاق ها و معطر کردن نوشیدنی های خود استفاده می کردند. همچنین باور داشتند افزودن آویشن به آب، به آن انرژی می دهد. این گیاه قرن ها کاربرد غذایی و ضدعفونی کنندگی داشته است.

 

 

 

خواص آویشن(1)

بهبود عملکرد دستگاه گوارش

براساس گفته ی متخصصان گیاهان دارویی، شرلی و لین پرایس، در کتاب Aromatherapy for Professionals،  روغن های فرّار آویشن باعث ضدنفخ بودن آن می شوند. این گیاه، خاصیت ضد میکروبی دارد و از رشد باکتری های مضّر در دستگاه گوارش جلوگیری می کند. خاصیت ضد میکروبی اسانس آویشن را می توان به کامفن و کاروفیلن آن نسبت داد. تیمول و کارواکرول آویشن هم به دلیل داشتن خاصیت ضد اسپاسم در بهبود گوارش موثر هستند.

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

 

دمنوش به

 

درخت به، بومی جنوب غرب آسیا به ویژه ایران و آناتولی است. نخستین درختان به، به صورت خودرو در کوهپایه های قفقاز رشد می کردند. این میوه در دوران باستان با نام سیب طلایی، از خاورمیانه به منطقه ی مدیترانه و از آنجا به غرب و از طریق جاده ی ابریشم با نام هلوی طلایی سمرقند، به شرق و چین حمل می شد. به، از دوران باستان تا اواخر قرون وسطی به طور گسترده در بسیاری مناطق استفاده می شد حتی در برخی مناطق و کشورها، آن را بهتر از سیب می شناختند. این میوه، به دلیل شباهت با گلابی، ابتدا با نام علمی Pyrus cydonia ، اما بعدها به صورت گونه ای مجزا و با نام علمی Cydonia oblonga ثبت شد.

خواص دمنوش به(1)

بهبود عملکرد دستگاه گوارش

محققان در پژوهشی که نتایج آن در ژورنال Research in Pharmaceutical Science منتشر شد، اثر عصاره ی هیدروالکلی و آب میوه ی به، در درمان بیماری کولیت زخمی (بیماری التهابی روده) در موش های آزمایشگاهی مبتلا به کولیت زخمی را بررسی کردند. نتایج این آزمایش نشان داد که عصاره و آب میوه ی به، در کاهش ضایعات کولیت زخمی موثر است. تحقیقات دیگری نشان می دهد که کاتچین و اپی کاتچین میوه ی به، از ایجاد بیماری های التهابی روده و زخم معده جلوگیری کرده و به بهبود عملکرد دستگاه گوارش یاری می رسانند. این ترکیبات، با ایجاد لایه ی محافظ در معده و با کاهش مهاجرت لکوسیت ها به مخاط دیواره ی پوششی معده، از ایجاد زخم معده جلوگیری می کنند.

 

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.