گل گاوزبان

 

 

گل گاوزبان با نام علمی Echium amoenum بومی مناطق محدودی از بخش های شمالی ایران و قفقاز است. این گیاه در بسیاری از مناطق اروپا، غرب آسیا و آمریکای شمالی می روید و اغلب به صورت وحشی در کناره ی رودخانه ها دیده می شود. در اوایل قرن نوزدهم قسمت های جوان گیاه مثل شاخ و برگ آن، به صورت پخته شده یا سالاد مصرف می شد. گیاه شناسان قدیم، گاهی این گیاه را Bugloss هم نامیده اند. برپایه ی برخی مستندات، Borago، نام لاتین گل گاوزبان، تحریفی از کلمه ی Corago( Cor به معنی قلب و ago  به معنی گذشته) است. این نامگذاری به سبب تأثیر این گیاه بر قلب انسان بود. هر چند، جان استیو هنسلو(1861-1796) گیاه شناس انگلیسی، معتقد بود این کلمه از barrach، واژه ای از زبان ایرلندی کهن (سلتی) به معنی مرد دلاور، مشتق شده است.

 

خواص گل گاوزبان (1)

 

کاهش اضطراب و استرس

 در پژوهشی، 35 بیمار مبتلاء به اختلال افسردگی عمده ی خفیف تا متوسط را بررسی کردند. این بیماران، به صورت تصادفی دارونما یا 375 میلی گرم از عصاره ی آبی گل گاوزبان دریافت کردند. آنها، طی شش هفته بررسی شدند و نتایج نشان داد، در هفته های پایانی، عصاره ی گل گاوزبان نسبت به دارونما برتری داشت البته این اختلاف در هفته ی چهارم معنی دار و در هفته ی ششم نزدیک به معنی دار بود. عصاره ی گل گاوزبان در هیچ کدام از هفته ها بیش از دارونما عوارض جانبی ایجاد نکرد.

 همچنین کارآزمایی بالینی با هدف بررسی اثربخشیِ عصاره ی آبی گل گاوزبان در درمان بیماران مبتلا به اختلال وسواسی ـ اجباری(33 بیمار) نشان داده است، این عصاره، می تواند دارویی مؤثر و بی خطر برای درمان اینگونه بیماران باشد؛ هرچند مطالعات بیشتری برای تأیید آن لازم است. عصاره آبی گل گاوزبان احتمالا با اثر بر سیستم سروتونرژیک سبب کاهش ناراحتی های اعصاب می شود.

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.