شاهتره یک گیاه یک ساله و علفی از خانواده Fumariaceae است و ارتفاع آن به 30 تا 70 سانتیمتر میرسد. منشأ شاهتره مراکش و شبه جزیره ایبری است. پراکندگی شاهتره در آسیا، اروپا و آفریقا است؛ این گیاه در بخش بزرگی از هند تا ارتفاع 2438 متری هیمالیا، بلوچستان، افغانستان، ایران و مغولستان توزیع می شود. در زبان عربی به آن šāhtaraj و در زبان هندی Shahtrah یا Pitpapra میگویند.
تنظیم قند خون
اثرات هایپوگلایسمی (کاهش دهنده قند خون) عصاره متانولی شاهتره در دوزهای 125 و 250 میلی گرم بر کیلوگرم، روزانه به مدت یک هفته بر روی رت های نرمال و دیابتی شده با استرپتوزوتوسین در سال 2013 مورد بررسی قرار گرفت. مصرف عصاره متانولی شاهتره تنها بر روی رتهای دیابتی شده با استرپتوزوتوسین و در غلظتهای زیر (mg/dl)100 پتانسیل کاهش دهنده گلوکز را داشت. هیچگونه اختلاف قابل توجهی در سطوح گلوکز خون میان رتهای دیابتی که دوزهای 125 و 250 میلی گرم بر کیلوگرم را دریافت کرده بودند، مشاهده نشد.
در آزمایش دیگری اثر مصرف خوراکی شاهتره، در غلظت 6/25 درصد به مدت 5 هفته، پس از القاء دیابت با استرپتوزوتوسین بررسی شد و پارامترهای سطوح سرمی گلوکز و تریگلیسرید، کلسترول کل، کلسترول HDL و LDL، پیش از القاء دیابت، 3 و 6 هفته پس از درمان با شاهتره اندازهگیری شدند. پس از 3 و 6 هفته، هیچ گونه اختلاف معنیداری در سطوح گلوگز رتهای درمان شده با شاهتره نسبت به رتهای دیابتی که تحت درمان با این گیاه نبودند، مشاهده نشد؛ اما سطوح تری گلیسیرید در گروه تحت درمان با شاهتره کاهش یافت. در گروه تحت درمان با شاهتره، در هفته ششم کلسترول کل سرم کاهش و کلسترول HDL افزایش قابل توجهی یافتند.
کاسنی یک گیاه چند ساله است که منشأ آن اروپا، هند و مصر است؛ به عنوان یک علف هرز در آب و هوای معتدل رشد می کند و در شمال اروپا به طور گسترده کشت می شود. 5000 سال پیش به عنوان یک گیاه دارویی توسط مصریان پرورش داده شدو در دهه 1700 میلادی از اروپا به آمریکای شمالی برده شد.
واژه کاسنی (chicoree)، یک کلمه فرانسوی است که به انگلیسی (chicory) نوشته می شود. همچنین ممکن است از کلمه مصری (Ctchorium) نیز گرفته شده باشد. یونان و رومیان باستان از آن به عنوان سبزی و در انواع سالادها استفاده می کردند. در اوایل قرن 17 میلادی کشت کاسنی به عنوان خوراک حیوانات در شمال اروپا آغاز شد.
خواص کاسنی
کاهش التهاب مفاصل
به طور سنتی دمنوش کاسنی برای درمان آرتریت استفاده شده است و مطالعات نشان دادهاند که این گیاه ویژگیهای ضدالتهابی قابل توجهی دارد و به همین دلیل است که برای کاهش درد در شرایطی مانند استئوآرتریت کاربرد دارد. در مطالعهای که در سال 2010 انجام شد، 70 درصد از افراد شرکت کننده در آزمایش که تحت درمان با کاسنی بودند، بهبود قابلتوجهی را در میزان درد مرتبط با بیماری استئوآرتریت گزارش کردند. همچنین کاسنی میتواند به عنوان یک عامل ضدالتهاب کلی برای انواع درد، دردهای ماهیچهای و دردهای مفصلی با منشأ التهاب استفاده شود
رفع یبوست
اینولین موجود در کاسنی نقش فیبر طبیعی را دارد. فیبر به حرکات روده ای کمک می کند ، حرکات دودی (پریستالتیسم) روده را بهبود و ترشح اسید معده را افزایش میدهد که باعث می شود عمل هضم به طور کلی بهبود یابد و یبوست به میزان زیادی کاهش یابد.
نام این میوه را پرتغالی ها را روی آن گذاشته اند. آنها حدود 500 سال پیش وارد هندوستان شدند و پس از شناختن این میوه و تحقیقات بسیار روی واریته های گوناگون آن، به انواع امروزی رسیدند. در سال های اخیر، در بخشی از برنامه سازمان کشاورزی ایالات متحده آمریکا برای کاشت گیاهان، بسیاری از ارقام انبه در جنوب فلوریدا کشت شدند.
در طول زمان، ارقام جدید ایجاد شدند و برخی از آنها به پرورش دهندگان در مناطق دیگر دنیا معرفی شدند. امروزه، بسیاری از ارقام محبوب انبه که در سراسر دنیا کشت می شوند، از این برنامه در فلوریدا حاصل شده اند.
ضد التهاب
بررسی خواص آنتی اکسیدانی چند گونه انبه در آزمایشی که نتایج آن در ژورنال Journal of Tropical Agriculture and Food Science منتشر شد، نشان داد که انبه سفید بیشترین خاصیت خاصیت آنتی اکسیدانی و بیشترین محتوای فلاونوئید را در بین شش گونه مورد بررسی داشت.
همچنین مطالعات زیادی نشان داده اند که فیتوکمیکال های موجود در انبه، نقش ضدالتهابی مهمی در بسیاری از بیماری های مزمن ایفا می کنند. بیماری های التهابی روده مانند کولیت زخمی، گاهی نشانه خطر ابتلا به سرطان روده هستند. در موش های مبتلا به کولیت زخمی، مشخص شد که عصاره انبه خاصیت ضدالتهابی دارد و مصرف عصاره انبه سبب کاهش شدت علائم بیماری در این حیوانات شد.
نعناع با نام علمیMentha longifolia یکی از جنس های خانواده ی Lamiaceae و گیاهی بومی آسیا و منطقه ی مدیترانه است که در تمام طول سال در دسترس بوده و در ماه های گرم تابستان به فراوانی یافت می شود. شاخ و برگ نعناع در یونان باستان برای تمیز کردن میزهای ضیافت و مهمانی ها استفاده می شد. رومی ها از این گیاه در تهیه ی سسی سود می بردند که برای هضم غذا و خوشبوکردن دهان مفید بود و راهبان قرون وسطی شاخ و برگ آن را برای مصارف دارویی و خوراکی استفاده می کردند.
در بسیاری از فرهنگ ها نعناع نماد و نشانه ای از مهمان نوازی است. نام این گیاه از شخصیت افسانه ای یونان به نام مینته (Minthe) گرفته شده است. رومی ها نعناع را به انگلستان وارد کردند و نخستین بار پیش از دهه ی 1440 م فردی به نام جان گاردینر از این گیاه با نام ماینیتز یادکرده است. نخستین نشانه های خمیردندان نعناعی، سده ی 14 میلادی در انگلستان به دست آمد .
برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.
با مشاوره های رایگان دمنوش های نیوشا در اصفهان در زمینه های کاهش وزن ، افزایش وزن ، پوست ، مو ، اعصاب ، میگرن ، کبد چرب ، خواب ، دیابت ،آلودگی هوا و ... در خدمت شما هستیم.