شاهتره

 

 

شاهتره یک گیاه یک ساله و علفی از خانواده Fumariaceae است و ارتفاع آن به 30 تا 70 سانتی‌متر می‌رسد. منشأ شاهتره مراکش و شبه جزیره ایبری است. پراکندگی شاهتره در آسیا، اروپا و آفریقا است؛ این گیاه در بخش بزرگی از هند تا ارتفاع 2438 متری هیمالیا، بلوچستان، افغانستان، ایران و مغولستان توزیع می شود. در زبان عربی به آن šāhtaraj و در زبان هندی Shahtrah یا Pitpapra می‌گویند.

 

خواص شاهتره

 

تنظیم قند خون

 

 اثرات هایپوگلایسمی (کاهش دهنده قند خون) عصاره متانولی شاهتره در دوزهای 125 و 250 میلی گرم بر کیلوگرم، روزانه به مدت یک هفته بر روی رت های نرمال و دیابتی شده با استرپتوزوتوسین در سال 2013 مورد بررسی قرار گرفت. مصرف عصاره متانولی شاهتره تنها بر روی رت‌های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین و در غلظت‌های زیر (mg/dl)100 پتانسیل کاهش دهنده گلوکز را داشت. هیچ‌گونه اختلاف قابل توجهی در سطوح گلوکز خون میان رت‌های دیابتی که دوزهای 125 و 250 میلی گرم بر کیلوگرم را دریافت کرده بودند، مشاهده نشد.

 

در آزمایش دیگری اثر مصرف خوراکی شاهتره، در غلظت 6/25 درصد به مدت 5 هفته، پس از القاء دیابت با استرپتوزوتوسین بررسی شد و پارامترهای سطوح سرمی گلوکز و تری‌گلیسرید، کلسترول کل، کلسترول HDL و LDL، پیش از القاء دیابت، 3 و 6 هفته پس از درمان با شاهتره اندازه‌گیری شدند. پس از 3 و 6 هفته، هیچ گونه اختلاف معنی‌داری در سطوح گلوگز رت‌های درمان شده با شاهتره نسبت به رت‌های دیابتی که تحت درمان با این گیاه نبودند، مشاهده نشد؛ اما سطوح تری گلیسیرید در گروه تحت درمان با شاهتره کاهش یافت. در گروه تحت درمان با شاهتره، در هفته ششم کلسترول کل سرم کاهش و کلسترول HDL افزایش قابل توجهی یافتند.

 

 

کاسنی

 

 

کاسنی یک گیاه چند ساله است که منشأ آن اروپا، هند و مصر است؛ به عنوان یک علف هرز در آب و هوای معتدل رشد می کند و در شمال اروپا به طور گسترده کشت می شود. 5000 سال پیش به عنوان یک گیاه دارویی توسط مصریان پرورش داده شدو در دهه 1700 میلادی از اروپا به آمریکای شمالی برده شد. 

 

واژه کاسنی (chicoree)، یک کلمه فرانسوی است که به انگلیسی (chicory) نوشته می شود. همچنین ممکن است از کلمه مصری (Ctchorium) نیز گرفته شده باشد. یونان و رومیان باستان از آن به عنوان سبزی و در انواع سالادها استفاده می کردند. در اوایل قرن 17 میلادی کشت کاسنی به عنوان خوراک حیوانات در شمال اروپا آغاز شد. 

 

خواص کاسنی

 

 

 

کاهش التهاب مفاصل

 

به طور سنتی  دمنوش کاسنی برای درمان آرتریت استفاده شده است و مطالعات نشان داده‌اند که این گیاه ویژگی‌های ضدالتهابی قابل توجهی دارد و به همین دلیل است که برای کاهش درد در شرایطی مانند استئوآرتریت کاربرد دارد. در مطالعه‌ای که در سال 2010 انجام شد، 70 درصد از افراد شرکت کننده در آزمایش که تحت درمان با کاسنی بودند، بهبود قابل‌توجهی را در میزان درد مرتبط با بیماری استئوآرتریت گزارش کردند. همچنین کاسنی می‌تواند به عنوان یک عامل ضدالتهاب کلی برای انواع درد، دردهای ماهیچه‌ای و دردهای مفصلی با منشأ التهاب استفاده شود
 

رفع یبوست

 

اینولین موجود در کاسنی نقش فیبر طبیعی را دارد. فیبر به حرکات روده ای کمک می کند ، حرکات دودی (پریستالتیسم) روده را بهبود و ترشح اسید معده را افزایش می‌دهد که باعث می شود عمل هضم به طور کلی بهبود یابد و یبوست به میزان زیادی کاهش یابد. 

 

 

سیب ترش

 

 

سیب ترش گرانی اسمیت بومی استرالیا است و زمانی شناخته شد که خانمی به نام ماریا آن اسمیت بذر آن را در دهه ی 1860 م، به اشتباه کشت کرد. به همین سبب این میوه را گرانی اسمیت، نامیده اند. گرانی به معنی مادربزرگ است و اسمیت نام این خانم بود. براساس منابع موجود، این گیاه حاصل تلاقی دو گونه ی Malus domestica و Malus sylvestris است.

نخستین بار در دهه ی 1930 سیب گرانی اسمیت به اتحادیه ی اروپا صادر شد، سپس در دهه ی 1970 به ایالات متحده ی آمریکا راه یافت. این نوع سیب در سوپرمارکت ها به وفور یافت می شد چون به دلیل داشتن پوست ضخیم و خاصیت انبارداری، برای حمل و نقل مناسب بود. این میوه می تواند از اواخر اسفند برداشت و تا آبان ماه در انبار نگهداری شود. امروزه سیب ترش در استرالیا، اروپا، نیوزلند، آمریکای جنوبی و ایالات متحده ی آمریکا کشت می شود. 

 

خواص سیب ترش (1)

 

افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی

سیب ترش منبعی غنی از فلاونوئیدها به ویژه سیانیدین و اپی کاتچین است. ویتامین Cو فلاونوئیدهای این میوه آنتی اکسیدان های قوی هستند که بدن را از آسیب رادیکال های آزاد محافظت می کنند و بدین ترتیب از خطر ابتلا به بیماری های قلبی، دیابت و ... می کاهند. 

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

 

زنجبیل

 

 

منشأ زنجبیل مناطق گرمسیری  آسیا است و نوعی از زنجبیل که در هندوستان می روید بیشترین تنوع ژنتیکی را دارد. این گیاه در سده ی نخست پس از میلاد از هندوستان به اروپا صادر و قرن سیزدهم کاربردش در آشپزی شناخته شد. چین و هندوستان نخستین کشورهایی بودند که از خواص دارویی زنجبیل استفاده کردند. در متون سانسکریت به خواص دارویی این گیاه اشاره شده است و در چین هم آن را برای بهبود سوءهاضمه، اسهال و تهوع و همچنین برای درمان آرتریت، کولیت و بیماری های قلبی استفاده می کردند. داروسازان قرون وسطی زنجبیل را، برای رفع تهوع و نفخ پیشنهاد می کردند.

 

خواص زنجبیل

افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی

نشان داده شده است که زنجبیل خاصیت آنتی اکسیدانی دارد. جینجرول نوعی آنتی اکسیدان موجود در زنجبیل است که از سلول های HL-60 (رده ی سلولی که به عنوان معیار در ارزیابی ترکیبات مضر در سلول ها استفاده می شود) در برابر تنش اکسیداتیو محافظت می کند. روغن زنجبیل اثر محافظتی در برابر آسیب DNA ناشی از H2O2 دارد.

 

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.