شاهتره یک گیاه یک ساله و علفی از خانواده Fumariaceae است و ارتفاع آن به 30 تا 70 سانتیمتر میرسد. منشأ شاهتره مراکش و شبه جزیره ایبری است. پراکندگی شاهتره در آسیا، اروپا و آفریقا است؛ این گیاه در بخش بزرگی از هند تا ارتفاع 2438 متری هیمالیا، بلوچستان، افغانستان، ایران و مغولستان توزیع می شود. در زبان عربی به آن šāhtaraj و در زبان هندی Shahtrah یا Pitpapra میگویند.
تنظیم قند خون
اثرات هایپوگلایسمی (کاهش دهنده قند خون) عصاره متانولی شاهتره در دوزهای 125 و 250 میلی گرم بر کیلوگرم، روزانه به مدت یک هفته بر روی رت های نرمال و دیابتی شده با استرپتوزوتوسین در سال 2013 مورد بررسی قرار گرفت. مصرف عصاره متانولی شاهتره تنها بر روی رتهای دیابتی شده با استرپتوزوتوسین و در غلظتهای زیر (mg/dl)100 پتانسیل کاهش دهنده گلوکز را داشت. هیچگونه اختلاف قابل توجهی در سطوح گلوکز خون میان رتهای دیابتی که دوزهای 125 و 250 میلی گرم بر کیلوگرم را دریافت کرده بودند، مشاهده نشد.
در آزمایش دیگری اثر مصرف خوراکی شاهتره، در غلظت 6/25 درصد به مدت 5 هفته، پس از القاء دیابت با استرپتوزوتوسین بررسی شد و پارامترهای سطوح سرمی گلوکز و تریگلیسرید، کلسترول کل، کلسترول HDL و LDL، پیش از القاء دیابت، 3 و 6 هفته پس از درمان با شاهتره اندازهگیری شدند. پس از 3 و 6 هفته، هیچ گونه اختلاف معنیداری در سطوح گلوگز رتهای درمان شده با شاهتره نسبت به رتهای دیابتی که تحت درمان با این گیاه نبودند، مشاهده نشد؛ اما سطوح تری گلیسیرید در گروه تحت درمان با شاهتره کاهش یافت. در گروه تحت درمان با شاهتره، در هفته ششم کلسترول کل سرم کاهش و کلسترول HDL افزایش قابل توجهی یافتند.