ختمی

 

ختمی گیاهی چند ساله، کوتاه عمر با ساقه راست از خانواده پنیرکیان است. گل‌های ختمی بر روی سنبله‌ها یا ساقه‌های باریک محکم و بلند که معمولا به ارتفاع 8-5 فوت می‌رسند، رشد می‌کنند. اعتقاد براین است که این گیاه در چین یا از نواحی گرمسیری جنوب شرق آسیا نشأت گرفته است. در حال حاضر در اکثر نقاط دنیا کشت و بومی شده است و نور کامل خورشید را ترجیح می‌دهد. ختمی به دلیل داشتن گل‎های درشت با طیف رنگی گسترده، به عنوان یک گیاه زینتی پرورش داده می‌شود. در تابستان شکوفه می‌دهد؛ در سال اول شاخ و برگ آن می‌روید و در سال دوم گل می‎دهد. حشرات گرده افشان را جذب می‌کند و غالبا در نزدیکی کندوی زنبورهای عسل پرورش می‌یابد تا عسلی خوشمزه تولید کنند. در طول قرن پانزدهم گل ختمی از جنوب غربی چین به اروپا فرستاده شد. ویلیام ترنر، گیاه شناس آن دوران، نام Holyoke را که برگرفته از یک نام انگلیسی است، بر آن گذاشت. گل‌های ختمی دارای طیفی از رنگ‌ها از سفید تا قرمز تیره از جمله صورتی، زرد و نارنجی هستند.

 

خواص ختمی (1)

 

 

بهبود عملکرد قلب و عروق

عصاره الکلی گل ختمی باعث افزایش خروج جریان خون از عروق کرونر قلب جدا شده از خوکچه هندی و به میزان زیادی باعث گشاد شدن رگ‌های اندام‌های حرکتی عقبی در رت‌ها شد.

 

 ضد میکروب

مطالعه ای با هدف تشخیص امکان فعالیت ضدمیکروبی عصاره‌های ختمی در برابر 10 گونه باکتریایی و کاندیدا آلبیکنس و ارزیابی فعالیت سیتوتوکسیک (سم سلولی) در برابر میگوی آب شور انجام شد. فعالیت‌های ضدمیکروبی عصاره‌های گل‌های ختمی در برابر باکتری‌های اشرشیا کلی، استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، سالمونلا تیفی‌موریوم، انتروباکتر کلوآکه، انتروباکتر فکالیس، سودوموناس آئروژینوزا و قارچ کاندیدا آلبیکنس گزارش شده است. عصاره اتیل استات ختمی فعالیت سیتوتوکسیک در برابر میگوی آب شور نشان داد.

همچنین مطالعه‌ای به منظور ارزیابی اثرات ضد قارچی عصاره های آبی گل ختمی در دو گونه از قارچ های ســاپروفیت شــامل گونه های پنی سیلیوم و آســپرژیلوس انجام شــد. در این مطالعه تجربی، اثرات ضد قارچی عصاره آبی گل ختمی در چهار غلظت 6/25 ،12/5 ،25 و 50 میلی گرم در کیلوگرم مورد بررســی قرار گرفت. نتایج حاصل از مطالعه نشــان داد که عصاره آبی گل ختمی دارای اثر ضد قارچی بر علیه قارچ پنی سیلیوم در تمام غلظت های مورد استفاده است. عصاره آبی گل ختمی با غلظت 25 و 50 میلی گرم در کیلوگرم دارای اثرات ضد قارچی علیه قارچ آسپرژیلوس بود.

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

 

 

آویشن

 

 

 

آویشن در زمان های قدیم مصرف غذایی و دارویی داشته است. مردم یونان قدیم باور داشتند آویشن منبع قدرت و جرأت است. کلمه ی thumus در زبان یونانی به معنی جرأت است. گفته می شود آویشن گسترش خود در اروپا را مدیون رومی ها است که از آن برای تمیز کردن اتاق ها و معطر کردن نوشیدنی های خود استفاده می کردند. همچنین باور داشتند افزودن آویشن به آب، به آن انرژی می دهد. این گیاه قرن ها کاربرد غذایی و ضدعفونی کنندگی داشته است.

 

 

 

خواص آویشن(1)

بهبود عملکرد دستگاه گوارش

براساس گفته ی متخصصان گیاهان دارویی، شرلی و لین پرایس، در کتاب Aromatherapy for Professionals،  روغن های فرّار آویشن باعث ضدنفخ بودن آن می شوند. این گیاه، خاصیت ضد میکروبی دارد و از رشد باکتری های مضّر در دستگاه گوارش جلوگیری می کند. خاصیت ضد میکروبی اسانس آویشن را می توان به کامفن و کاروفیلن آن نسبت داد. تیمول و کارواکرول آویشن هم به دلیل داشتن خاصیت ضد اسپاسم در بهبود گوارش موثر هستند.

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.