زنجبیل

 

 

منشأ زنجبیل مناطق گرمسیری  آسیا است و نوعی از زنجبیل که در هندوستان می روید بیشترین تنوع ژنتیکی را دارد. این گیاه در سده ی نخست پس از میلاد از هندوستان به اروپا صادر و قرن سیزدهم کاربردش در آشپزی شناخته شد. چین و هندوستان نخستین کشورهایی بودند که از خواص دارویی زنجبیل استفاده کردند. در متون سانسکریت به خواص دارویی این گیاه اشاره شده است و در چین هم آن را برای بهبود سوءهاضمه، اسهال و تهوع و همچنین برای درمان آرتریت، کولیت و بیماری های قلبی استفاده می کردند. داروسازان قرون وسطی زنجبیل را، برای رفع تهوع و نفخ پیشنهاد می کردند.

 

خواص زنجبیل

افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی

نشان داده شده است که زنجبیل خاصیت آنتی اکسیدانی دارد. جینجرول نوعی آنتی اکسیدان موجود در زنجبیل است که از سلول های HL-60 (رده ی سلولی که به عنوان معیار در ارزیابی ترکیبات مضر در سلول ها استفاده می شود) در برابر تنش اکسیداتیو محافظت می کند. روغن زنجبیل اثر محافظتی در برابر آسیب DNA ناشی از H2O2 دارد.

 

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

آلوورا

 

 

آلوورا گیاه مورد علاقه بسیاری از مردم دنیا است. پزشکان قدیم این گیاه را موهبتی برای انسان می دانستند. مبدأ آلوورا آفریقای شمالی است و نام آن از کلمه عربی «آلوئه» به معنای تلخ گرفته شده است. قدمت این گیاه را می توان در نوشته های کهن مصری روی برگه های پاپیروس که به 1500 سال پیش از میلاد برمی گردد دید. کتاب معروف «Egyptian Book of medicines» که روی پاپیروس نوشته شده است، نشان می دهد چگونه باید از آلوورا برای درمان بیماری ها استفاده کرد.

 

 

خواص آلوورا

ترمیم و جلوگیری از پیری پوست

آلوورا با افزایش پروکلاژن نوع 1(پروتئین کلاژن که باعث حفظ ساختار بافت ها می گردد، از پروکلاژن ساخته می شود) چروک های پوست و کشسانی آن را بهبود می بخشد. همچنین، آلوورا سبب تولید پروتئینی به نام متالوتیونین در پوست می شود که با از بین بردن رادیکال های هیدروکسیل و جلوگیری از تخریب آنزیم سوپراکسید دسموتاز(یک آنتی اکسیدان)، از پوست در برابر اشعه های خورشیدی محافظت می کند..همچنین آلوورا سبب افزایش سنتز هیالورونیک اسید و درماتان سولفات در بافت زخم می شود.

 

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.